سلام

اول از همه ایام عزاداری سیدالشهدا، امام حسین (ع) را تسلیت میگم! راستش نمی خوام بگم آدمیم که همش تو هییت ها در حال عزاداری باشم ولی شکوه و عظمت این روزها همیشه روی من تاثیر می گذاره! در واقع از این نوع عزاداری ها که شخصیت امامی به این بزرگی با روحی به این عظمتی را تو شهید شدن و بی آبی و کشتن بچه 6 ماهه و .... خلاصه می کنند خوشم نمیاد! امامی که عالم بالغیب هست دردش فراتر از این حرف هاست! دردش مرگ انسانیت و زوال اصل و ریشه دین جدش است! بگذریم...

از کیارش و شیرین زبونی هاش هرچی بگم کم گفتم! نیم وجبی یک حس شوخ طبعی ذاتی تو وجودشه! مثلا شیر صبحانه اش را بهش دادم، بعد از نوشیدنش با عرض شرمندگی بادگلو زده بعد با تعحب میگه: اِ صدای چی بود؟! یک فکری می کنه و میگه: آهان فهمیدم صدای شیرکاکایو (شیرکاکائو) بود!!!!!!

هر بار یک اسم جدید برای پدرش انتخاب می کنه! اسم جدید بابا سعید شده بابادی!!!!! حالا جالبه گاهی به منم میگه مامادی!!!!! یک بار آمده به من میگه از حالا تو مامان مریم نیستی تو باباسعیدی!!!! بهت میگم بابادی بگو بله!!!! بعد با لحنی جدی دست به کمر زده میگه بابادی!!!! برام آب برتقال (پرتقال) بیار! ( حالا نه همش بابادی براش آب پرتقال میاورده! )

در راستای زبان آموزی وروجک کارت ها هم چنان وسط اتاق ولو می باشد و ایشون اسم تک تکشو می پرسه ولی وقتی ازش می پرسیم با شیطنت میگه نمی دونم!!!! حالا نمی دونم به ذهن می سپاره یا واقعا نمی دونه! یک بار کارت ها را یکی یکی نگاه می کرد و اسمشو می پرسید تا رسید به مسواک و خمیر دندون، گفت این چیه؟ کفتم Toothpaste و Toothbrush با قیافه ای متفکرانه میگه: آهان Toothpaste را می زنیم رو Toothbrush و می زنیم به دندون هامون!

پا اینترنت بودم و داشتم وبگردی می کردم تا رسیدم به وبلاگ آندیا خوشگله! پریده پاش و هی با موس صفحه را بالا و پایین می بره تا می رسه به عکس های تولد هیژا، با هیجان پریده بالا که اِ تولد آندیاست!!!! یک دفعه نگاهی کرد و با دلخوری گفت: پس من کوشم؟!؟!؟!؟ گفتم نه مامان این تولد آندیا نیست، تولد دوست آندیاست! نگاهی می کنه و میگه: آهان پس تولد کیارشه!!!!! ( نیم وجبی غیرتی هم هست! کسی غیر خودش نباید دوست آندیا باشه! )

یادتون هست یک بار دستور غذای مخصوص سرآشپز کیارش 1 سال و سه ماهه را گذاشته بودم؟! در راستای علاقه مفرط ایشون به آشپزی دیگه به من اجازی آشپزی نمیده و همه کارها را خودش به عهده می گیره مخصوصا اگه غذا ماکارونی باشه!!!! سریع می دوه و چهارپایه اش را میاره و می گذاره و شروع می کنه! حالا تازگی ها در حین آشپری دستورپختش هم میده!

کیارش: برای پختن ماکارونی اول پیازو می ریزیم، بعد گوشت بعد نمک، بعد به هم می زنیم و بعد رب و بعد هم می زنیم و بعد قارچ و بعد هم می زنیم و ...

جدیداً علاقه زیادی به دکتر شدن پیدا کرده، میگه مامان تو مریض شو تا من بیام خوبت کنم، بعد من مریض میشم و اون سوار ماشین بزرگه میشه و میگه آمبولانس، آمبولانس ... و میاد پیشم و نگاهی به صورت و زبونم می اندازه و می پرسه کجات درد می کنه! بعد نبضمو می گیره و می شماره: یک، دو، سه، چهار، پنج و چون بیشتر از پنج بلد نیست از اول قاطی می شماره! همش هم در آخر بدون استثنا آمپول تجویز می کنه و آمپوله را می خوریم و میره!!!!!

دیروز من و کیارش مهمون داشتیم، آندیا جون و مامان مژگان عزیز، البته ایلیا جون و مامان سمیه هم دعوت بودند که ایلیا جون مریض شد و نتونست بیاد، ان شاا... زودتر خوب بشه! کیارش که از صبح کلی ذوق داشت، هی تلفن را بر می داشت و یعنی به آندیا و ایلیا زنگ می زد و دعوتشون می کرد! بعد هم که آندیا آمد با هم رفتند تو اتاق و مشغول شدند! جالب اینجا بود که وقتی تو اتاق با هم بودند ساکت با هم بازی می کردند ولی تا می آمدیم ازشون عکس بگیریم وروجک بازیشون شروع می شد! کیارش که همش می خواست اونم عکس بیاندازه! اینه من نتونستم زیاد عکس باندازم! این هایی هم که انداختم خیلی خوب نشد! فکر کنم تو وبلاگ آندیا عکس های بهتری باشه! امروز صبح هم وقتی عکس ها را می دیدم آمد و عکس آندیا و خودش را دید و بعد گفت: مامان من آندیا را دوست دارم، من خیلی اندیا را دوست دارم! آندیای گلم بهمون خیلی خوش گذشت و ایلیای نازنینم جات خیلی خالی بود!

سلام

دیر به دیر آپ می کنم ولی این دفعه با یک خبر خوب آمدم! مشکل کامی حل شد و اگه خدا بخواد غیبت هامون کوتاه تر میشه! خوب از کجا شروع کنیم؟؟؟ اول از شیرین زبونی های وروجکم بگم که کلی دلم را برده و هر لحظه براش ضعف می کنم!

روز عید قربان خیلی دلم می خواست به دیدن بابا برم، مدت ها بود سر به بابا نزده بودم! تا سوار ماشین شدیم کیارش شروع کرد به سرفه های خروسکی از سینه و بعد بی حالی شدید که ما از ترس و تعجب سرعت عجیب این بیماری نمی دونستیم چی کار باید بکنیم! اصلا نفهمیدیم چه جوری رفتیم و چه جوری برگشتیم!!!!! تو راه برگشت بی حالیش به همون سرعتی که آمده بود برطرف شد و وقتی رسیدیم خونه دیگه از اون سرفه های خفه هم خبری نبود! تا آمدیم لباسشو عوض کنیم دیدم تمام بدنش دونه های ریز ریخته بیرون به طوری که یک دست سرخ شده!!!! وحشت کردیم و با برادرم بردیمش کلینیک کودکان! بعد کلی انتظار نوبتمون شد! دکتر گفت حساسیت به چیزی داره! عجیب بود تا به حال کیارش به چیزی حساسیت نداشت! یک شربت و یک آمپول داد که همون موقع بهش زدیم! بمیرم بچه ام صداش در نیومد که خانومه خودش هم تعجب کرده بود! بعد برگشتیم و خونه دم در داره با خودش حرف می زنه: رفتیم آقا دتر ( دکتر ) منو دید و ... بعد هم آهی کشیدو گفت بالاخره آمپوله را خوردیم!!!!!!! ( از خنده غش کرده بودیم! )

در راستای علاقه اش به سی دی از بس با سی دی هاش بازی کرده و این ور و اون ور برده تشون دیگه کلی خش خشی شده و تو وی سی دی گیر می کنه! گاهی با آب تمیزشون می کنم! چند روز پیش سی دی پلنگ صورتی را هر چی گذاشتیم نخوند! گفتم مامان نمی خونه بی خیالش! گفت خوب با آب گرم بشورش! شستم و باز فایده نداشت! گفتم فایده نداره گفت با آب گرم شستیش؟؟؟ گفتم شستم فایده نداشت! گفت خوب با آب سرد بشورش!!!!!

دو روز پیش تو خیابون داشتیم راه می رفتیم که یک کلمه را هی تکرار کرد هر چی می گفت نمی فهمیدم! یکی یکی کلمه ها را گفتم بعد می گفت نه! یک دفعه گفتم تفنگ را میگی؟! گفت نه! تفنگ که مال آقا پلیس هاست هیچ کی غیر آقا پلیس تفنگ نداره!!!! موندم از کجا فهمیده فقط پلیس ها حق دارند تفنگ داشته باشند!

چند وفت پیش براش از این کارت های زبان آموزی گرفتم که خیلی هم دوست داره! گرچه من یک کم تنبلی می کنم تو یاد دادن بهش!!!!! از این کارت ها کلمه Fan, Bag, Ball و Cat را یاد گرفته!

کلا خیلی فهمیده و با شعور شده بچم! انگار رشد ذهنیش با سرعت نور جلو میره! برعکس رشد جسمیش!

شنبه هفته پیش مهمون زهرا جون و پسرهای گلشون بودیم! کیارش و دانیال حسابی شیطونی کردند و بهشون خوش گذشت! فقط حیف که یاسین گل تب داشت و خوابیده بود! جالب این جا بود که کیارش زهرا جون را وقتی با دانیال محکم صحبت می کرد دعوا می کرد که چرا دعواش می کنی!!!!!! زهرا جون خوش گذشت ان شاا... جبران کنیم!

این شنبه هم که جشن پرشین بودیم غیر کیارش و آندیا بچه تو سن و سال این ها نبود! با این که من فکر می کردم چون معرفی وبلاگ کودکان باشه بچه هم بیشتر باشه!!! کیارش که اوایل خیلی همکاری کرد ولی بعد حوصله اش سر رفت! در کل برنامه خوبی بود و خوش گذشت! راستش تو انتخاب بهترین وبلاگ کودکان من فکر می کنم وبلاگ های دیگه ای هم بودند که بیشتر خواننده داشتند و بیشتر استحقاق برتر شدند داشتند! البته وبلاگ ارشیا و آندیا و یونا و آرش جون کاملا استحقاقشو داشتند و به نظر من باید بالاتر هم می شدند! ولی خوب معیار نظرسنجیش دسترسی به نت بود و خوب کاملا عادلانه نبود!!!! اصلا فکر نکنید منظور وبلاگ کیارش بود چون اخر برنامه جناب بو* ترا*بی آب پاکی را ریخت رو دستمون و به بابا سعید گفت ما اصلا پار*سی بلاگی ها را از نظرسنجی حذف می کنیم!!!!!!!

بعد مراسم هم با آندیا جون رفتیم و با دکور عکس انداختیم و مدیریت جدید پرشین به کیارش و آندیا یک گل و مداد رنگی کادو دادند! مراسم خوبی بود و جای ایلیا گل سمیه جون که با پدرش تو ترافیک مونده بودند خیلی خالی بود!