سلام
کیارش ما 2 سالش تموم شد و وارد سومین سال زندگیش شد! شاید گذر از مرز 2 سالگی باعث اتفاقات خارق العاده ای نشد اما من احساس می کنم کیارش به مرور داره یک پسر بزرگ باهوش میشه!
گل همیشه بهار مامان
پسر 2 ساله ما پر از محبت و ایثاره! اون اگه ببینه چیزی داره می خوره که خیلی کمه و پدرش هم دوست داره تیکه آخر را دهن پدرش می گذاره!
پسر 2 ساله ما دیگه شب ها به طور کامل و مستقل تو اتاق خودش می خوابه و در اکثر شب ها هم نیمه شب بیدار نمیشه تا حضور مامانشو خواستار بشه!
پسر 2 ساله ما هنوز نمی تونه خوب حرف بزنه، گرچه منظورشو کامل می رسونه اما تخصص پسر 2 ساله ما تو یادگیری لغاتیه که زیاد به درد نمی خوره! مثل قارچ، عطر، دوباره و خُب ( عجیبه که خوب را نمیگه! )
پسر 2 ساله ما 3 هفته است که داره یاد می گیره جیششو بگه گرچه اوایل اصلاً نمی گفت و به شدت می ترسید که جیش کنه اما الان چند روزیه که جیششو میگه و کم کم داره شماره دوش را هم میگه!
پسر 2 ساله ما به شدت منظمه، گرچه خیلی کنجکاوه و سر جاهایی میره و دست به چیزهایی می زنه که عقل جن هم بهش نمی رسه اما در مسائل شخصیش خیلی منظم و حساسه! اسباب بازی هاشو خودش باید جمع کنه، در شیشه شو باید حتماً ببنده، وقتی شلوارشو پاش می کنی باید مواظب باشی حتماً مرتب باشه وگرنه اعتراض می کنه، آستین بلوزش بالا بره خودش را می کشه و...
پسر 2 ساله ما تازگی ها به شدت شیطون شده، نه این که قبلاً نبود ولی الان بیشتر شده!!!! دیگه چیزی از دستش در امان نیست، دسترسی کامل به تمام کشوها و کمد ها داره و اگه دستش به چیزی نرسه سر ایکی ثانیه چیزی پیدا می کنه تا بتونه ازش بالا بره و به خواسته اش برسه! همین دیروز در عرض یک ثانیه دیدم راهرو را کاملاً آب برداشته چون پسر کوچولوی ما رفته بود سر شیر توالت و تا آخر باز کرده و داشت از دیدن فوران آب لذت می برد!!!!!!
پسر دو ساله ما الان 1 ماهه که به مهد کودک میره و گرچه گاهی صبح ها بی تابی می کنه ولی هم من و هم خودش از مهدش راضی هستیم! مخصوصاً که یک دوست خوب پیدا کرده به نام بهار که از خودش بزرگتره و خیلی هواشو داره! ( ببینید چه مامانه روشن فکری شدم!!! )
پسر 2 ساله ما حالا که می خوام از شیر بگیرمش بیشتر بهونه اش را می گیره، گرچه الان ماه هاست که به روزی یک بار تقلیل یافته ولی از اونجایی که با برنامه از پوشک گیریش تداخل داره و ممکنه لجبازی بکنه و در روحیه اش اثر داشته باشه برنامه خداحافظی کامل را گذاشتیم برای ایام عید!
پسر 2 ساله ما تازگی ها استعداد عجیبی در نخوردن غذاهایی پیدا کرده که دوست نداره، اگر هم نخواد دل ما را بشکنه لقمه را گوشه دهنش می گذاره و به جرات تا 1 ساعت بعد نگه می داره و بعد سالم تحویل میده!
پسر 2 ساله ما الان خیلی احساس استقلال می کنه! وقتی میریم بیرون گاهی دست منو ول می کنه و خودش به تنهایی مسیر را پیدا می کنه! تو شهروند یا سپه خودش باید چرخ را هل بده ( دیگه بزرگتر از اونی شده که توش بشینه! ) خودش صبحانه شو انتخاب می کنه و دیگه بی تفاوت از کنار ویترین مغازه ها یا سوپری ها رد نمیشه!
پسر 2 ساله ما دنیایی از جذابیت شده که هر لحظه اش آدم را بیشتر در لذت داشتنش غرق می کنه و مجبورت می کنه برای این همه عشق و نعمت خدا را شکر کنی! شب ها بیایی بالای سرش تا صدای نفس کشیدن آروم و قیافه معصومش را ببینی و گرمای عشق پرت کنه! وقتی اشک تو چشم هاش جمع میشه و با مظلومیت لب ورمی چینه دلت بگیره و تمام خطاهاشو ببخشی! وقتی با دست های کوچیکش نازت کنه و یا وقتی خسته ای بیاد و آروم با دست های کوچولوش شونه هاتو ماساژ بده تو غرق خوشبختی بشی!
خدایا برای نعمتی به این عظیمی و بکری شکرت...
پیوست 1: شنبه 11 اسفند که روز تولد کیارش بود دختر عمه من یک مراسم بله برون کوچیک داشت ( چون عموم که از آمریکا آمده بودند 14 برمیگشتند و می خواستند حضور داشته باشند! ) همه مهمون ها تولد کیارش را بهش تبریک گفتند و عروس و داماد یک عکس اختصاصی باهاش انداختند! من و کیارش برای خاله محجوبه و آقا پژمان زندگی شاد و پر سعادتی را آرزو می کنیم!
کیارش و نرگس مهربون که خیلی هوا کیارش را داره
خوشگل پسرم در روز تولدش
وروجکم و نرگس دختر عموی ماماندر جشن خاله محجوبه
پیوست 2: کیارش 2 روز قبل تولدش شروع به سرفه و آبریزش بینی کرد، روز بعد تولدش بردیمش پیش دکتر سابقش تو اصفهان. از 2 هفته قبلش کیارش چون گوش درد داشت دکتر ناطقیان بهش کوآموکسی کلاو و کتوتیفن داد! وقتی اصفهان بردیمش دکتر و دکترش پرونده اش را دید که مال خرداد بوده اخمی کرد و خیلی باهامون بد برخورد کرد! آمدم براش توضیح بدم که 2 هفته پیش گوش درد داشته و این دواها را خورده ولی با دعوا گفت بیماری الانشو بگو و بعدش درباره وزنش گفت که چون زیر نظر من نبوده به من ربطی نداره، هر چی براش توضیح دادم ما الان ساکن تهرانیم و دکترش تهرانه و الان آمدیم مسافرت به خرجش نرفت سر 5 دقیقه یک نسخه نوشت و داد دستمون و نفر بعدی را صدا زد این در حالی بود که ما 1 ساعت معطل شده بودیم!!!! خیلی عصبانی شدم و عصبانی تر شدم وقتی دیدم دوباره همون دواها را داده که کیارش تا 2 روز قبلش داشته می خورده!!!!!!!!!!!!! چه قدر بعضی دکترها بی وجدان هستند! من نمی دونم چون دکتر شدند حق توهین به همه را دارند خوب تو اگه درس خوندی ما هم خوندیم! خنگ که نیستیم! چه قدر باید یک دکتر مملکت تنگ نظر باشه که چون ما الان مریضش نیستیم و تهران دکتر دیگری می ریم باهامون این برخورد را داشته باشه! ازش بدم آمد و از خودم بیشتر که سرش رفتم!!!!!!
پیوست 3: امروز صبح با مژگان جون و آندیا خوشگله رفتیم آتلیه خاله مونا! دو تا وروجک ها دیوانه مون کردند! وقتی نوبتشون بود حاضر نبودند عکس بندازند ولی نوبت اون یکی که می رسید می رفتند وسط صحنه! تازه آخرش این قدر لجبازی کردند و بداخلاقی کردند که یادمون رفت عکس دو نفری هم بندازند! ولی بعدش این قدر برای خاله مونا خندیدند که نگو!!! فقط جلو دوربین اخم می کردند! خاله مژگان مهربون هم لطف کردند یک هواپیما قشنگ کادو دادند! دستشون درد نکنه! کیارشم این قدر شیطونی کرد که تا نشستیم تو تاکسی خوابش برد!
