سلام

پنج شنبه عصر با کیارش و باباش با کلی ذوق و شوق رفتیم آتلیه تا عکس های کیارش را بگیریم! ( بعد 2 ماه دیگه انگار آماده شده بود ) خلاصه بماند که کلی تو ذوقمون خورد ( داستان اونو تو قسمت دوم پستم می گم ) وقتی از آتلیه آمدیم بیرون رفتیم تو پارک دروس و یک کم کیارش بازی کرد و بعد رفتیم خونه! ساعت 8:30 بود که پسرک شاد و شیطونمون یک دفعه دلشو گرفت و آخ آخ کرد! بغلش کردیم و هی پشتشو مالیدیم، بی حال افتاده بود رو تخت، انگار نه انگار 1 ساعت پیش تو پارک داشت کلی شیطنت می کرد! بعد یک دفعه یک ناله ای کرد و هرچی از ظهر خورده بود بالا آورد! بمیرم بچه ام هم ترسیده بود و هم اذیت شده بود، می لرزید و گریه می کرد. فکر کردم رو دل کرده لباس هاشو عوض کردم و بغلش کردم و پیش خودم گفتم حتماً حالا که بالا آورده بهتر شده، آب خواست بهش آب دادم و ازم خواست ببرمش تو تختش تا بخوابه! بردم و کنارش خوابیدم تا خوابش برد! ساعت 10  شب بود که همراه با بالا آوردن از خواب بیدار شد! پسرکم آب بالا آورده بود! ترسیدیم، تو فکر بودیم که چه کنیم که دوباره آب بالا آورد ( آخه طفلکم چیزی تو دلش نبود ) دیگه سریع لباس پوشیدیم . رفتیم بیمارستان مفید ( البته خاطره خوبی ازش نداشتم ولی چون آدرس بیمارستان علی اصغر را نداشتیم ترسیدیم شبی گم بشیم! ) وقتی رسیدیم دیدیم وای چه خبره! کلی بچه اونجا بود با علایم کیارش، همه تب، تهوع، استفراغ و اسهال داشتند! هیچ پزشک متخصصی تو این شلوغی و مراجعه شدید بچه های مریض نبود! کیارش بی حال تو دل من افتاده بود و با گوشه چشم با سستی اطراف را نگاه می کرد و باباش با نگرانی داشت براش نوبت می گرفت که یک چهره آشنا دیدیم! یکتا و پدرش! یکتا هم با همین علائم آمده بود بیمارستان ولی طفلکی هم تب داشت و هم اسهال! همه را می فرستادند برای آزمایش خون و ادرار که اکثر بچه ها به علت از دست دادن شدید مایعات ادراری نداشتند! دست همه هم یک لیوان O.R.S می دادند. بچه ام این قدر بی حال بود که وقتی ازش خون می خواستند بگیرند هیچ گریه ای نکرد، هیچ صداش در نیومد، به آرومی داشت پرستار را نگاه می کرد که داره از ش خون می گیره! بمیرم برای بچه ام که موقع بیماری این قدر مظلوم میشه! برای ادرار دیگه صبر نکردیم و آمدیم خونه! چه شبی داشتیم! کیارش تا صبح مرتب بیدار می شد و آب می خواست و ما بهش  O.R.S می دادیم و بچه گریه می کرد و تو خونه راه می افتاد و آب می خواست! دلمون می سوخت آب می دادیم با ولع می خورد و بالا می آورد! نزدیکی های سحر تب کرد! صبح یک کم بهتر بود ولی اسهالش شروع شد و تا روز بعد ادامه داشت! تو این مدت غذا جامد اصلاً نخورد. حتی آب که در شرایط عادی خیلی می خورد دیگه نمی خورد! بچه ام آب شده! لاغر لاغر! این همه داستان را براتون با تفصیل گفتم که بگم این یک بیماری ویروسی که به بزرگ و کوچیک رحم نمی کنه! ( من و باباش هم با همه احتیاطی که کردیم بیمار شدیم! ) از دستشویی منتقل میشه و دوره اش سه روزه! علائمش هم تهوع شدید، تب، بدن درد، ضعف شدید ( به علت از دست دادن الکترولیت های بدن ) استفراغ و اسهاله! هیچ درمانی دارویی نداره! باید مایعات و مخصوصاً O.R.S بخوره! غذای جامد هم تا نخواسته بهش ندید و با کته ماست و جوجه  شروع کنید! میوه هم سیب و موز! هیچ داروی ضد اسهال یا ضد تهوع هم ندید! کیارش الان خیلی بهتره! دیگه اون علائم را نداره و کم کم داره غذا می خوره! ولی مواظب گل هاتون باشید! به بهداشتشون توجه کنید مخصوصاً اگه مهد می رند!

اما عکس های آتلیه، راستش پارسال برای تولد 1 سالگیش ما اصفهان کیارش را بردیم آتلیه! گرچه یکی از بهترین آتلیه های اصفهان بود اما کاری که روش کرده بود خیلی ساده بود و اصلاً کودکانه نبود. وقتی عکس های آرش و آندیا را که این قدر روش کار شده بود، دیدم خیلی دلم سوخت! گفتم برای تولد 2 سالگیش حتماً می برمش آتلیه فتورینگ که امسال هم با مژگان و آندیا بردمش! ( بماند که برای وقت گرفتن کلی کلاس گذاشت ) خوب دیگه از اون دکور های سابق خبری نبود همون پارچه ساده همه آتلیه ها! پیش خودمون گفتیم حتماً رو عکس ها کار میشه که البته بعد از عید که رفتیم برای انتخاب عکس گفتند هیچ کاری نمیشه!!!!! منم گفتم این جوری که نمیشه ساده! اگه میشه رو چند تا از عکس هاش کار کنید البته به سلیقه خودتون که قشنگ تر بشه! که البته اشتباه کردم! عکس ساده اش قشنگ تر بود چون انگار دیگه از اون سلیقه و حوصله سابق خبری نبود! خودتون عکس ها را ببینید و قضاوت کنید! به نظر من که یک بچه 2 ساله به هر چی تو زندگیش فکر می کنه الا پیرزنی که نقاشی کوزه بکشه!!!! یا رو یکی از عکس هاش که شاسی شده ( برای همین نشد اسکنش کنم ) عکس آمبولانس گذاشته که البته نصف عکس را هم گرفته!!!!!!!!!!!!! دیگران را نمی دونم اما من راضی نبودم! کلی دلم گرفت! این همه پول و از اون بدتر کلاس و امروز و فردا بعد هم این؟!؟!

عکس آخری عکسیه که قبل عید، مهدکودک کیارش تو جشن سال نو ازش گرفتند! یک عکس 20*25 و یک 13*18 شد 8500 اندازه یک عکس 13*18 این خانوم! نمی خوام مقایسه کنم ولی چاپ یک عکس دیجیتال 13*18 میشه 500 تومان ما 8000 تومن بقیه را برای چی دادیم؟؟؟؟؟؟

پیوست1: نمی دونم! شاید من به خاطر وقایع اخیر کمی عصبی باشم و خیلی هم عکس ها فاجعه نباشه!

پیوست2: جالب تر این که یک CD برامون زدند از عکس های کیارش با کیفیت خیلی پایین که وسط عکس هم بزرگ با رنگ سیاه نوشته آتلیه فتورینگ!!! فکر می کنید قیمت این CD چند بود؟!؟!؟!؟ 18000 تومان!!!!! من که همون جا گذاشتمش!!!!!!

پیوست3: بقیه عکس هاش را می گذارم برای پست بعدی!

سلام

با آمدن بهار و عوض شدن چهره طبیعت کیارش ما هم داره متحول میشه! اونم تو 2 جهت، اول این که شیطنتش 100 برابر شده! خونه ما فرقی با بازار شام نداره! در کابینت را باز می کنی از توش اسباب بازی می ریزه بیرون! تو قابلمه جوراب پیدا می کنی! موبایلت گم میشه زنگ می زنی می بینی صداش از تو ماشین لباس شویی در میاد!!!! اگر هم وقتی متوجه نیست اسباب بازی هاشو از وسط هال و رو مبل و زیر میز و وسط راهرو و رو جا کفشی برداری انگار دمش را آتیش زده باشند سریع میاد و اسباب بازی ها را دستت می گیره و خیلی با دقت سر جای قبلی، یعنی وسط هال، رو مبل، زیر میز، وسط راهرو و رو جاکفشی می گذاره! هر کی سر زده بیاد خونه ما باورش نمیشه من از صبح که بیدار میشم تا شب به جرات میشه گفت یک ربع هم نمی شینم! انگار لشگر مغول از وسط خونه رد شده و هیچ کس هم دست به این تهاجمات و تاراج ها نزده!!!! دومین مسیر تحول کیارش تو بزرگ شدن ناگهانی و فهمیدن خیلی چیزها و بالطبع شیرین شدنشه!!!! که می خوام تو این پست چند تا از این کارهای بامزه اش را بگم!

·        به اسکوتری که داییش برای تولدش گرفته خیلی علاقه داره. الان اسکوتر بیچاره تو کمد قرنطینه است ولی قبلش کیارش تمام مدت سوار اسکوتر بود و خیلی ماهرانه از این سمت خونه به اون سمتش می رفت و البته لازم به ذکر تو این خونه های کوچیک با یک پا از این طرف به اون طرفش می رسه! حالا جناب اسکوتر سر غذا با ما باید غذا می خوردند! موقع دستشویی رفتن دم توالت باید ناظر بر دستشویی رفتن وروجک خان می بودند و از همه جالب تر موقع خواب هم باید باهاش به رختخواب می رفتند! با اصرار تمام این اسکوتر را بغل می کرد و می بردش رو تختش!!!!!!!!!!! دیگه این قدر التماسش کردم و براش قصه خوندم که راضی شده یک بالشت کنار تختش بگذاریم تا جناب اسکوتر سر رو اون بالشت بگذارند! حالا اصرار داشت خودش هم رو زمین سر بر بالین اسکوتر جان بگذارند! دوباره با کلی مصیبت راضی شد بره رو تختش! بعد لحافشو کشیده و انداخته رو اسکوتر عزیزش مبادا سرما بخوره!!!!!!

·        تازگی ها به حیواناتی که تلویزیون نشون میده خیلی علاقه نشون میده مخصوصاً شیر و ببر! چهار دست و پا رو زمین راه میره و اداشونو در میاره و مثل شیر می غره!!!! این قدر نمکی این کارو انجام میده که دل آدم براش ضعف میره! چند روز پیش کانال Babytv داشت برنامه کنی و گوری ( دوتا بچه کانگورو ) را نشون می داد، کیارش به عادت سابق چهار دست و پا شد و دور میز چرخید! گفتم مامانی این که شیر نیست، این کانگوروه! بعد سریع بلند شد و رو دو پا شروع کرد مثل کانگوروها پریدن!!!!!!!!!!!!!!

·        کتاب های می می نی را خیلی دوست داره! بعضی اوقات میره کتاب هاشو برای باباش میاره و داستانشو برای باباش اجرا می کنه! ( از الان رفته تو کار بازیگری!! ) مثلاً کتاب می می نی چه دوست نازنینی، میره توپ قرمزشو میاره و شوت می کنه بعد ادا گربهه را در میاره که داره گریه می کنه! یا می می نی گل می کشه یا نی نی، میاد و با اشاره به دیوار ادا کشیدن نقاشی را در میاره! ولی از هم جالب تر کتاب می می نی شده شلخته است که میره ماشینشو میاره و پاشو می گذاره روش و ادا زمین خوردن پدربزرگ می می نی را در میاره!!!!!!! ( لازم به ذکره کیارش هنوز خوب بلد نیست حرف بزنه اما از همون چهارتا لغتی که بلده تو تعریف کردن داستانش استفاده می کنه! )

·        این کارشو دیگه نمی دونم از کجا یاد گرفته! میره در اتاق ها را می بنده بعد گیر سر منو می کنه تو سوراخ کلیدش و هی می پیچونه یعنی داره بازش می کنه، بعد در را باز می کنه و با افتخار نشون می ده ببینید من با سنجاق سر در را باز کردم!!!!!!! ( فکر کنم تو این فیلم پلیسی ها دیده! ) کاملاً هم می دونه این کلید نیست اما میشه باهاش در را باز کرد!

جمعه عصر کیارش با آندیا و یکتا جون ( یکی از نی نی های جدید وبلاگی ) رفتند پارک قیطریه! کارهاشون خیلی بامزه بود، آندیا سه چرخه اش را آورده بود و کیارش هلش می داد و اصلاً هم اجازه نمی داد یکتا به سه چرخه و آندیا نزدیک بشه! ( برا دختر مردم قلدر شده بود! ) این سه وروجک صحنه های جالبی خلق کردند! سر توپ با هم دعوا کردند! بعد عاشقانه به هم تعارف کردند! قلدر خان بعد با چنان لطافتی دست یکتا خانوم را گرفت که نگو! خلاصه کلی شیطنت کردند! ان شاا... وقتی مامان یکتای عزیز عکس ها را فرستادند براتون می گذارم!

پیوست 1: پوریا جون، من سر وبلاگت میام ولی نمی دونم چرا صفحه نظراتت به هیچ وجه باز نمیشه! ایملت را هم نداشتم تا برات ایمیل بزنم!

پیوست 2: چند تا سایت برای آپلود عکس معرفی می کنید؟؟؟