خيلي مطلبت جالب بود و منو كلي برد توي فكر در مورد طرز برخورد با كيارش. راستش من از بچگي خيلي ترسو بودم و الان هم کمي تا قسمتي ترسوام و فکر ميکنم کيارش هم متاسفانه به من رفته و از همه چي ميترسه. و من خيلي وقتا واقعا درکش ميکنم چون ميدونم بيشتر از هر کسي خود آدم دچار مشکل ميشه و عذاب ميکشه.. كيارش جونو ببوس و ايدورام با مهدش خوب كنار بياد